LATA 1946 - 1949



Po zakończeniu wojny sport polski zaczął się na nowo organizować. Leszczyński Klub 
Motocyklowy reaktywował swoją działalność 2 maja 1946r kiedy to wybrano zarząd 
w składzie 
Leon Fabiańczyk – prezes
Roman Nadolny – wiceprezes
Stanisław Krzymiński - sekretarz 
Klemens Bokś - skarbnik 
Wacław Otto – kapitan sportowy

 

23 czerwca 1946 roku, reaktywowany klub zorganizował I rajd motocyklowy. Jego
uczestnicy otrzymali mosiężne, pamiątkowe, plakietki.

 
 
 
 Zorganizowano również zawody na wyznaczonych trasach. 
Motocykle były różnych marek, początkowo najczęściej niemieckie. 
W miarę normalizacji sytuacji w kraju pojawiły się inne marki.

 

 

W 1946r.rozpoczęto rozgrywanie wyścigów na torze żużlowym, na normalnych
motocyklach, tylko czasami specjalnie przygotowanych. 
W 1946 roku na motorze zaczął jeździć niezwykle utalentowany żużlowiec leszczyński 
Alfred Smoczyk.

 
 
Zanim Leszczyński Klub Motorowy podjął specjalizację w wyścigach motocyklowych na żużlu, 
jego zawodnicy w pierwszym okresie powojennej reaktywizacji klubu, odnosili cenne sukcesy 
w rajdach motocyklowych. 
Pierwszą powojenną imprezą był zorganizowany 1 – majowy „Rajd Gońca” 
do Bojanowa ze startem i metą na stadionie ówczesnego Kolejarza


Drugą imprezą zorganizowaną przez LKM zorganizowano w niedzielę 07.07.1946 roku był to "Rajd w Nieznane". Zapisy w klubowej kronice z tego okresu są bardzo lakoniczne stąd brak szczegółów. Tego dnia odbyło się też pierwsze zżeranie Związku Okręgowego  PZM w Poznaniu, na którym byli przedstawiciele LKM.



Dziennik Bałtycki z 20.07.1946 roku

Pierwszą   ogólnopolską imprezą , w której wystartowali zawodnicy LKM był rozegrany 
21 - 22.07.1946 roku „Rajd po Ziemiach Odzyskanych”na trasie Poznań – Wałcz – Stargard Szczeciński – 
Szczecin – Gorzów – Zielona Góra – Wrocław – Leszno – Poznań długość 858 km.
Start z Poznania w dniu straceniach na stokach Cytadeli Artura Greisera - okupacyjnego namiestnika Kraju Warty.
Zwyciężył Jan Liwiński

 
Florian Walenciak odniósł sukces, zdobywając w silnej krajowej obsadzie I miejsce
w kat. 250 ccm. Jego klubowy kolega Jan Tomowiak był pierwszy
w kat. powyżej 350 ccm. Floriana Walenciaka w klasyfikacji ogólnej wyprzedził 
tylko Lwiński z Legii Warszawa.  Zarówno Walenciak i Tomkowiak startowali 
na motocyklach marki NSU 


W „Biegu Pętlicowym” w Zielonej Górze w gronie 42 startujących, reprezentacja LKM liczyła aż 24 kierowców w kat. maszyn 250 ccm i powyżej 350 ccm,zawodnicy LKM w każdej z tych kategorii  zajęli po trzy pierwsze miejsca. 

W  rozegranym w bardzo ciężkich warunkach „Rajdzie Tatrzańskim”, zawodnik LKM Bolesław Dobrowolski  zajął II miejsce w kat. do 130 ccm. Przegrał tylko z słynnym Andrzejem Żymirskim z OMTUR Okręcie Warszawa. 
W rajdzie startowało 96 zawodników.

15 września o „Złoty Kask” poznańskiej „Unii”, w urządzonym z tej okazji zjeździe plakatowym – LKM zdobył I nagrodę, wyprzedzając Unię Ostrów i GGK Gdynię. 
W imprezie tej startowało 44 zawodników. Przejechali oni łącznie 3686 km.

Zawodnicy wzięli jeszcze udział w rajdzie KS „Lechii” z okazji odbywających się Targów Poznańskich, w którym Bolesław Dobrowolski zajął I miejsce w kat. maszyn 250 ccm, a Stanisław Tomkowiak w kat. pow. 350 ccm 
Drugie miejsce w kat. 250 ccm zajął Antoni Osiecki.

Pierwsze zawody tylko z udziałem motocyklistów miejscowych, odbyły 
się w Lesznie 29 września  1946 roku

 

03.10.  Rawicz Turniej Indywidualny A.  Smoczyk 1 m.

27.10.Krotoszyn „Biało- Błękitna” Wstęga KS Astra A. Smoczyk 2 m.

Sezon zakończono „Pogonią za lisem”, którym był sam prezes Leon Fabiańczyk. 
Wykrył go Alfred Smoczyk, który startował na nowym motocyklu „DKW” o pojemności 250 ccm. 
Wspólną zabawą zakończono ten pierwszy powojenny rok działalności klubu. 

W 1946r. klub liczył 60 członków.

1947
W roku tym nastąpił podział na sekcję rajdową szosową i żużlową

 Sezon LKM otworzył 30 marca zjazdem plakatowym do Poznania, 
zwyciężając w nim oraz zdobywając puchar za najliczniejszy udział. 
Również w tradycyjnie organizowanym rajdzie KS “Lechia” Poznań 
z okazji Targów Poznańskich zajęli jedno I i dwa III miejsca.

Natomiast w Lesznie na inaugurację sezonu zorganizowano zjazd 
“Szlakiem granic powiatu leszczyńskiego”. Trasa rajdu wynosiła 131 km.
 
Rajdowcy występowali z dużym powodzeniem w następujących miastach
: Nowym Tomyślu, Poznaniu, Gnieźnie, Nowej Soli, Zielonej Górze i Czempiniu. 

12 i 13 lipca LKM na zaproszenie Państwowej Dyrekcji Uzdrowiska zorganizował 
zjazd plakietowy, gymkhanę i wyścig górski w Szklarskiej Porębie. 
Działacze i zawodnicy wykazali duże zdolności organizacyjne. 
 
 
LKM święcił też sukcesy sportowe zajmując pierwsze miejsca 
w zjeździe plakatowym i gymkhanie zespołowej i indywidualnej.
 
 Dnia 26 sierpnia odbyło się otwarcie wystawy regionalnej z okazji 
400 – lecia miasta Leszna. LKM zorganizował zjazd plakietowy i rajd
“Szlakiem granic powiatu leszczyńskiego”. 



Leszczyniacy byli najlepszymi z zespołów rajdowych i zdobyli 
“Puchar Miasta Leszna”. Klubowe trofea pokazano w specyjalnej 
ekspozycji.


Sekcja żużlowa oparta była na doświadczonych zawodnikach 
 takich jak :

 Bolesław Dobrowolski
 Wacław Otto
  Florian Walenciak
  Adam Perek
  Wincenty Krupka 

Znaleźli się w niej też młodzi początkujący : 
  Alfred Smoczyk 
 Henryk Woźniak
 Antoni Osiecki 
 Tadeusz Rutkiewicz
 Stefan Ciachowski
 Wacław Andrzejewski

Ponadto przybył do Leszna Józef Olejniczak który
reprezentował w 1946r Pleszew i Rybnik


Żużlowcy rozpoczęli sezon 13 kwietnia zawodami zorganizowanymi 
przez KS Lechia w Poznaniu. 

Następnie stratowali w Gnieźnie, Rawiczu, Śmiglu, Zielonej Górze, 
Gdyni, Wschowie, Gdańsku, Śremie, Ostrowie, Gorzowie, Bydgoszczy
i Krotoszynie.


18 maja LKM zorganizował tradycyjne “Wyścigi Wiosenne” w których
tryumf święcili gospodarze zwyciężając w czterech kategoriach i
gymkhanie przed Ostrowem.
Startowano wówczas na motocyklach przystosowanych do jazdy na
torze żużlowym. Z motocykli jakie były do dyspozycji
usuwano zbędne oprzyrządowanie “ lampy, błotniki, siodła.
Montowano też mniejsze baki. Jeżdżąc na takim sprzęcie 
trudno było rywalizować z reprezentantami zagranicznymi.
Ale w kraju prym wiedli coraz częściej zawodnicy LKM.


 
Oto niektóre starty
zawodników LKM :
 
13.04. Poznań   Turniej Z okazji “Otwarcia Sezonu” 
1 miejsce kat. o poj.100ccm Józef Olejniczak
1 miejsce kat. o poj. 130 ccm Bolesław Dobrowolski
1 miejsce kat. o poj. 200 ccm Tadeusz Rutkiewicz
 
 
2 miejsce kat. o poj. 200 ccm Witold Andrzejewski
2 miejsce kat. o poj. 250 ccm Tadeusz Rutkiewicz
2 miejsce kat. o poj. 350 ccm Józef Olejniczak
 
04.05. Ławica   Turniej z okazji Targów Poznańskich  (Tor trawiasty) 
2 m. Alfred Smoczyk
 
10.08. Gorzów   Złoty Puchar Ziem Odzyskanych
1 m. Henryk Woźniak
2 m. Alfred Smoczyk
 
26.10. Krotoszyn    “Biało – Błękitna Wstęga KS Astra”
 
1 m. Alfred Smoczyk
 
Zawodnicy leszczyńscy  zdobyli 102 nagrody:
 
za 1 miejsce – 44 nagrody
za 2 miejsce – 24 nagrody
za 3 miejsce – 24 nagrody            
za 1 miejsca  zespołowo –  5 nagród
za 2 miejsce zespołowo – 1 nagroda
 
 
 
INDYWIDUALNE MISTRZOSTWA POLSKI
 
Pierwsze po zakończeniu wojny mistrzostwa Polski w 
wyścigach motocyklowych na żużlu rozegrano w 1947 roku. 
Czołowi polscy motocykliści walczyli o tytuły Mistrzów 
i I Wicemistrzów Polski w cyklu 8 turniejów rozgrywanych
na różnych torach, często na stadionowych bieżniach 
przystosowanych do wyścigów motocyklowych.
Odbyły się one w Rawiczu (01Czerwca), Chorzowie (05 czerwca), 
Gdyni (22 czerwca), Gdańsku Wrzeszczu (06 lipca), Katowicach 
(14 lipca), Łodzi (27 lipca), Częstochowie (24 sierpnia)
i Bydgoszczy (12 października). 
Mistrzostwa rozegrano w czterech klasach motocykli 
: 130, 250, 350 i powyżej 350 ccm. 
Liczba zawodników startujących w każdym z turniejów nie była 
ograniczona ani nie wyznaczano zawodników do udziału w zawodach. 
Każdy z nich sam decydował w jakiej klasie będzie startował i 
w których zawodach uczestniczyli w nich motocykliści na swój 
sposób wszechstronni, którzy z powodzeniem startowali również
w wyścigach szosowych i rajdach. Wielu z nich szybko opanowało 
umiejętność jazdy na torze. Jeździli na własnych turystycznych
bądź sportowych motocyklach przystosowanych jedynie do jazdy
na torze o luźnej nawierzchni.
 
Pierwszy po wojnie turniej zaliczany do klasyfikacji mistrzostwa 
Polski odbył się 1 czerwca w Rawiczu. 

W każdej z klas (o ile zgłosiło się więcej zawodników) rozgrywano 
najpierw wyścigi eliminacyjne, z których najlepsi awansowali do biegu 
finałowego. Dopiero uczestnicy finałowego biegu zdobywali punkty 
zaliczane do klasyfikacji mistrzostw Polski. 
Za zwycięstwo w finale zawodnik zdobywał 4 punkty. Mimo, że obsada tych pierwszych mistrzowskich zawodów nie była najlepsza obejrzało je 
aż 8 tysięcy widzów. W dwóch pierwszych klasach pewne zwycięstwa odnieśli  zawodnicy LKM, a w klasach 350 i powyżej 350 ccm niepokonany na torze od początku sezonu Stanisław Brun – PKM Warszawa, który w finale klasy 350 ccm ustanowił rekord toru rezultatem 2:23,0.
 
 
Zwycięscy biegów finałowych
 
klasa 130 ccm
Bolesław Dobrowolski LKM Leszno 3:48,1
Alfred Smoczyk   LKM Leszno
 
klasa 250 ccm
 
Tadeusz Rutkiewicz  LKM Leszno 2:32,8
Alfred Smoczyk   LKM Leszno
 
klasa 350 ccm 
 Stanisław Brun   PKM Warszawa 2:19,5
Marian Nowacki  Motoklub Rawicz
Feliks Więcek     DKS Łódź

 klasa powyżej 350 ccm
Stanisław Brun   PKM Warszawa 2:23,0
Marian Nowacki  Motoklub Rawicz
Eugeniusz Wróżyński DKS Łódź


Niestety w drugim turnieju zaliczanym do klasyfikacji mistrzostw Polski, 
który rozegrano 5 czerwca w 
Chorzowie na stadionie AKS-u, nie startowali
zawodnicy leszczyńscy. Warto jednak chociaż
 trochę wspomnieć o tym turnieju. 
Już pierwszy finał w klasie 130 ccm przyniósł małą niespodziankę. Świetnie 
pojechał w nim Jerzy Jankowski z Pogoni Katowice,
 który poprawił swój
przedwojenny rekord toru. 
Ustanowiony w finale 130 ccm rekord toru nie
przetrwał
 długo Nowy ustanowił w finale klasy 250 ccm Jan Henek, 
który mimo iż startował na “setce” potrafił nawiązać walkę z Dragą, którego motor był 
znacznie silniejszy ale przed ostatnim okrążeniem odmówił mu posłuszeństwa.

Zwycięzcy biegów finałowych
 klasa 130 ccm
Jerzy Jankowski   KM Pogoń Katowice 2:31,8
Jan Henek             KM Pogoń Katowice
Herbert Henek       KM Pogoń Katowice
klasa 250 ccm
Jan Sanecznik        Rybnicki Klub Motocyklowy 
 Feliks Więcek         DKS Łódź
Bolesław Rybka    Rybnicki Klub Motocyklowy
klasa 350 ccm
Jan Henek              KM Pogoń Katowice
Ludwik Draga         KM Pogoń Katowice nie ukończył
klasa powyżej 350 ccm
Stanisław Brun      PKM Warszawa 2:22,2
Eryk Pierchała       Rybnicki Klub Motocyklowy
Jan Krakowiak      DKS Łódź
 
 
 
Trzeci zaliczany do klasyfikacji turniej odbył się 22 czerwca na torze w Gdyni. 
Oglądało go 15 tysięcy widzów.

Zwycięzcy biegów finałowych
klasa 130 ccm
Bolesław Dobrowolski    LKM Leszno
Henryk Woźniak             LKM Leszno
Bolesław Ostojski          SSM Gdynia
klasa 250 ccm
Alfred Smoczyk     LKM Leszno
 Paweł Dziura          RKM Rybnik
klasa 350 ccm
 Roman Pawłyszcze        MKS Sopot
Władysław Kamrowski MKS Sopot
Feliks Więcek               DKS Łódź
klasa powyżej 350 ccm
Roman Pawłyszcze       MKS Sopot
Eugeniusz Wróżyński   DKS Łódź
Zbigniew Szymański    GKM Gdańsk
   

Kolejny turniej rozegrano na torze w Gdańsku  Wrzeszczu 6 lipca
Zwycięzcy biegów finałowych

klasa 130 ccm
Ludwig Draga    KM Pogoń Katowice
Bolesław Dobrowolski 3 m  LKM Leszno

 klasa 250 ccm
Zygmunt Śmigiel      Polonia Bydgoszcz
Paweł Dziura            RKM Rybnik
Władysław Kamrowski MKS Sopot
Tadeusz Rutkiewicz LKM Leszno defekt w biegu finałowym  4 m.

klasa 350 ccm
Eryk Pierchała     RKM Rybnik
Edward Gburek  SSM Gdynia
 Stanisław Błuda   Polonia Bydgoszcz
klasa powyżej 350 ccm
Jan Sanecznik     RKM Rybnik 
Zbigniew Szymański   GKM Gdańsk
 
 
Przedostatni turniej zaliczany do klasyfikacji mistrzostw Polski 
rozegrano 24 sierpnia w Częstochowie, także w tym turnieju nie 
startowali leszczynianie. Warto dodać że Tadeusz Wikaryjczyk
jako jedyny startował na 
motocyklu specjalnie budowanym do 
wyścigów na torach żużlowych marki “JAP”, natomiast pozostali 
na motocyklach przystosowanych marki“ DKV”, “TEROT”, “VELOCET”, 
“NSU” i “RUDGE”.
 

Zwycięzcy biegów finałowych

klasa 130 ccm
Władysław Gątkiewicz     Olimpia Grudziądz 2:14,5
 Waldemar Miechowski    CTCM Częstochowa
Ludwik Draga                    KM  Pogoń Katowice
klasa 250 ccm
 Zygmunt Śmigiel             Polonia Bydgoszcz 2:25,5
 Mucha              DKS Łódź
 Paweł Dziura                   RKM Rybnik
klasa 350 ccm
Eryk Pierchała     RKM Rybnik 2:24,9
Józef Buda          Polonia Bydgoszcz
 Jan Najdrowski   Olimpia Grudziądz
klasa powyżej 350 ccm
Tadeusz Wikaryjczyk    SSM Gdynia 2:31,4
Jan Sanecznik               RKM Rybnik

Ostatni turniej rozegrano na torze Stadionu Miejskiego w Bydgoszczy 12 października. Uczestniczyło w nim aż 52 zawodników a na trybunach zasiadło10 tysięcy widzów.
Zwycięzcy biegów finałowych klasa 130 ccm
Zbigniew Urbanowski       Polonia Bydgoszcz 2:43,4
Władysław Gątkiewicz      Olimpia Grudziądz
Bolesław Dobrowolski       LKM Leszno
klasa 250 ccm
Zygmunt Śmigiel   Polonia Bydgoszcz 2:38,0
Alfred Smoczyk                LKM Leszno
Antoni Osiecki      LKM Leszno

klasa 350 ccm
Jan Najdrowski           Olimpia Grudziądz 3:39,2
Jan Śrubkowski          SSM Gdynia
Koman                         SSM Gdynia

klasa powyżej 350 ccm
Tadeusz Wikaryjczyk       SSM Gdynia 2:39,0
Czesław Zwoliński          Olimpia Grudziądz
Brom                                Pionier Gdańsk


KOŃCOWA KLASYFIKACJA MISTRZOSTW POLSKI
klasa 130 ccm
1 BOLESŁAW DOBROWOLSKI LKM Leszno
2 Władysław Gątkiewicz   Olimpia Grudziądz

klasa 250 ccm 
1 Zygmunt Śmigiel   Polonia Bydgoszcz
2 ALFRED SMOCZYK LKM Leszno 

klasa 350 ccm
1 Eryk Pierchała RKM Rybnik
2 Marian Nowacki Motoklub Rawicz


klasa powyżej 350 ccm
1  Tadeusz Wikaryjczyk SSM Gdynia
2 Stanisław Brun PKM Warszawa



 Alfred Smoczyk Wicemistrz Polski w 1947 roku w klasie 250 ccm na Victorii 


 
 1948
Prezes klubu – Leon Fabiańczyk

Kierownik drużyny – Wacław Otto  Zbigniew Sternal
Trenerzy – Wacław Otto i Józef Olejniczak
Mechanicy – Wacław Otto Stanisław Przybylski

Kadra zawodnicza:

Józef Olejniczak  ur. 03.09.1918 r. w Niemczech
Alfred Smoczyk ur. 11.10.1928r. w Kościanie
 
Stanisław Przybylski  ur. 19.04.1927 r w Lesznie
Antoni Osiecki   ur. 03.11.1914 Eickel (Niemcy) 
Jan Tomowiak ur. 30.06.1911 Lgiń

Zawodnicy startujący w  Poznańskiej Lidze Okręgowej :
Wacław Andrzejewski, Florian Walenciak, Henryk Woźniak ur.1931r. Henryk Wędzonka, Stefan Ciachowski, Marian Kuśnierek, , Zbigniew Sternal, Wincenty Krupka, Stanisław Pyziak ,  Bogdan Heremza Tadeusz Rutkiewicz


Rok 1948 jest przełomowym rokiem dla Unii, zostały
zorganizowane rozgrywki o Drużynowe Mistrzostwa Polski.
 

Do realizacji potrzebne były gruntowne zmiany.
Likwidacja klas, ujednolicenie przepisów, odpowiednie tory. Nie od razu było to możliwe, dlatego pierwsze
pionierski lata polskiej ligi muszą z dzisiejszej perspektywy budzić uśmiech i zdziwienie, że “tak mogło być”. Wówczas jednak nikogo to nie dziwiło....

Wczesną wiosną 1948r. na walnym zebraniu PZMot jego
prezes Józef Docha przeforsował własny pomysł na stworzenie ligi żużlowej jeszcze w tym sezonie. Jego projekt wyglądał następująco : w eliminacjach wystartuje 16 zespołów, wyłonionych “z urzędu” na podstawie wyników poprzedniego sezonu. 9 najlepszych utworzy pierwszą ligę, pozostałe, wraz dwoma innymi jeszcze zespołami – drugą. Dlaczego akurat 9 ? W tej fazie organizacyjnej polskiego motocyklizmu nierealne było rozgrywanie meczy pomiędzy dwoma drużynami z uwagi na brak sprzętu i zawodników. W grę wchodziły trójmecze. W każdym biegu miał startować jeden zawodnik z każdej drużyny – łącznie trzech jeźdźców. Aby w tej sytuacji wszystkie zespoły mogły się zmierzyć systemem każdy z każdym, musiało ich być w sumie 9.
Jak z kolei rozgrywać eliminacje? Zdecydowano, że będą to zawody indywidualne. W trzech turniejach weźmie udział po 16 zawodników, po jednym z każdego klubu, przy czym nikt nie może jechać dwa razy, w sumie więc zespół do eliminacji musiał wystawić trzech jeźdźców. Taki system wymagał dużego sprężenia organizacyjnego i ...czasu.. 

 
 
Postanowiono więc niezwłocznie przystąpić do rozgrywek. Na eliminacje wybrano trzy niedziele 25 kwietnia, 2 maja i 23 maja. Właściwa liga ruszyć miała w czerwcu. W turniejach kwalifikacyjnych, z uwagi na start czterech zawodników w wyścigu, obowiązywała stosowana wówczas punktacja 4 – 3 – 2 – 1 , a później – w lidze 3 – 2 – 1
 
 
Premierowa eliminacja odbyła się w Łodzi 25 kwietnia. Zdecydowanie zwyciężył w niej Jan Wąsikowski z PKM Warszaw, niedawny reemigrant z Anglii, który ścigał się już na żużlu na wyspach. Nic dziwnego więc, że na swoim potężnym NSU odjeżdżał rywalom już na starcie. Kompletu punktów jednak nie zdobył, bo w jednym ze startów zgubił “łyżwę” i jadąc techniką szosową spadł na trzecią pozycję. W czołówce znaleźli się także młodziutki Marian Nowacki z Rawicza (także 18 punktów), Tadeusz Kołeczek z Łodzi, Józef Olejniczak z LKM oraz Roman Nikietyn z Gdańska, jeden z dwóch Polaków dysponujących w owym czasie “prawdziwym “ Martin –Jap-em.

1.  Jan Wąsikowski (PKM Warszawa) - 18
2.  Marian Nowacki (Motoklub Rawicz) - 18
3.  Tadeusz Kołeczek (Tramwajarz Łódź) - 17
4.  Józef Olejniczak (LKM Leszno) - 17
5.  Roman Nikietyn (GKM Gdańsk) - 17
6.  Czesław Szałkowski (Olimpia Grudziądz) - 15
7.  Waldemar Miechowski (CTCiM Częstochowa) - 13
8.  Jan Krakowiak (DKS Łódź) - 13
9.  Stefan Maciejewski (KM Ostrów Wlkp.) - 12
10. Bogusław Osowiecki (Legia Warszawa) - 10
11. Jerzy Skonka (Okęcie Warszawa) - 9
12. Franciszek Dziubany (Pogoń Katowice) - 8
13. Józef Klasa (SSM Gdynia) - 8
14. Czesław Frąckowiak (Unia Poznań) - 8
15. Paweł Dziura (RKM Budowlani Rybnik) - 6
16. Brunon Wagner (Polonia Bydgoszcz) - 1

Druga tura eliminacji miała miejsce 2 maja w ...Pucku.

Na nowo zbudowanym torze SM “Zatoka”zawody
oglądało 12 tysięcy widzów. Najlepszym okazał się z kompletem punktów Jerzy Dąbrowski z PKM Warszawa. Jeden punkt mniej zdobył Eryk Pierchała z Rybnika, a na trzeciej pozycji uplasował się Alfons Ziółkowski z Gdańska, wicemistrz Polski a 1932 roku!.

1.  Jerzy Dąbrowski (PKM Warszawa) - 20
2.  Eryk Pierchała (RKM Budowlani Rybnik) - 19
3.  Alfons Ziółkowski (GKM Gdańsk) - 17
4.  Czesław Kępiński (KM Ostrów Wlkp.) - 15
5.  Józef Kamiński (Tramwajarz Łódź) - 15
6.  Jan Siekalski (Motoklub Rawicz) - 14
7.  Antoni Osiecki (LKM Leszno) - 14
8.  Roman Pawłyszcze (SSM Gdynia) - 13
9.  Jan Najdrowski (Olimpia Grudziądz) - 12
10. Włodzimierz Markowski (Okęcie Warszawa) - 11
11. Jerzy Benehet (DKS Łódź) - 10
12. Jan Filipczak (Legia Warszawa) - 9
13. Józef Buda (Polonia Bydgoszcz) - 9
14. Jan Kaźmierczak (Unia Poznań) - 7
15. Leonard Ciurzyński (CTCiM Częstochowa) - 7
     Jerzy Jankowski  Pogoni Katowice - ns 

Trzecia decydująca eliminacja odbyła się 23 maja w Grudziądzu, na stadionie “Olimpii”. 
Tryumfował Ryszard Morawski z warszawskiego Okręcia, wyprzedzając faworyzowanego Mieczysława Chlebicza z PKM Warszawa (reemigrant z Anglii) i Zygmunta Muchę z Łodzi. Przesądziło to o dość niespodziewanym awansie do I ligi teamów Okręcia i DKS Łódź kosztem Legii Warszawa i RKM Rybnik. W turnieju grudziądzkim dopiero szósty był przyszły as Alfred Smoczyk, startujący na Victorii 350 ccm.
 
1. Ryszard Morawski (Okęcie Warszawa) - 18
2. Mieczysław Chlebicz (PKM Warszawa) - 17
3. Zygmunt Mucha (DKS Łódź) - 16
4. Tadeusz Wikaryjczyk (SSM Gdynia) - 16
5. Władysław Szulczewski (Motoklub Rawicz) - 16
6. Alfred Smoczyk (LKM Leszno) - 16
7. Tadeusz Zwoliński (Olimpia Grudziądz) - 14
8. Marian Rejek (KM Ostrów Wlkp.) - 12
9. Zygmunt Musiał (Legia Warszawa) - 12
10.Jan Sanecznik (RKM Budowlani Rybnik) - 10
11. Władysław Kamrowski (GKM Gdańsk) - 9
12. Bolesław Bonin (Polonia Bydgoszcz) - 8
13. Roman Klimaszyk (Unia Poznań) - 8
14. Tadeusz Debisz (Tramwajarz Łódź) - 8
15. Marian Kaznowski (CTCiM Częstochowa) - 2
16. Ludwik Draga (Pogoń Katowice) - 1 

Klasyfikacja końcowa eliminacji:

1.

PKM WARSZAWA 55

2.

MOTOKLUB RAWICZ

48

3. LKM LESZNO 47
4. GKM GDAŃSK 43
5. OLIMPIA GRUDZIĄDZ 41
6. TRAMWAJARZ ŁÓDŹ 40
7. DKS ŁÓDŹ 39
8. KM OSTRÓW WLKP 39
9. OM TUR OKĘCIE WARSZAWA 38
10. SSM GDYNIA 37
11. RKM BUDOWLANI RYBNIK 35
12. LEGIA WARSZAWA 31
13. UNIA POZNAŃ 23
14. CTCiM CZĘSTOCHOWA 22
15. POLONIA BYDGOSZCZ 18
16. POGOŃ KATOWICE 9

26 maja Komisja Żużlowa PZM wydała pierwsze w naszym kraju licencje “Ż”. Od tej pory jej posiadanie było warunkiem dopuszczenia do oficjalnych zawodów. Licencje numer 1 otrzymał Stanisław Brun z PKM Warszawa.
 
 
Polski Związek Motocyklowy zakupił w Anglii osiem nowoczesnych “Martin – JAPP-ów” 500 ccm. . Jeden z tych motorów dotarł do Leszna otrzymał go Alfred Smoczyk.

ROZGRYWKI O DRUŻYNOWE MISTRZOSTWO POLSKI
 
 I runda 06 czerwca Łódź Tramwajarz – 9 p. LKM - 19 p. PKM – 22 p.

W trójmeczu w Łodzi spotkały się zespoły, które w eliminacjach zajęły 1, 3, i 6 miejsce. Drużyny liczyły po trzech zawodników plus jeden rezerwowy, miał on jednakże prawo startu tylko w przypadku kontuzji zawodnika z podstawowego składu. Po 9 ligowych wyścigach odbywał się zawsze dodatkowy , dziesiąty wyścig z udziałem najlepszych jeźdźców z każdej drużyny, nie był on jednak liczony do końcowej punktacji. Nie było sędziego zawodów – sporne kwestie rozstrzygała wspólna komisja, do której każdy biorący udział w zawodach klub desygnował po jednym przedstawicielu. Start odbywał się na gumkę , bądź chorągiewkę, uruchamianą przez startera.
Na pierwszy, a zatem historyczny trójmecz w Łodzi, przyszło 7 tysięcy spragnionych emocji kibiców. Spodziewano się, że Tramwajarz nawiąże walkę z głównymi faworytami – PKM i LKM, tym bardziej, że warszawiacy przybyli bez Chlebicza. Było to jednak złudzenie.
Bieg zwycięzców wygrał pewnie Jan Wąsikowski
W czasie zawodów Józef Olejniczak dwukrotnie poprawił rekord toru czasem – 132,5 1 132 sek.

  TRAMWAJARZ ŁÓDŹ         9
  Tadeusz Kołeczek  2  2  3   7
  Witold Kołeczek  W  NU  1   1
  Józef Kamiński  1  NU  D   1
  PKM WARSZAWA         22
   Jan Wąsikowski  3  3  3    9
  Jerzy Dąbrowski  2  3  2    7
  Stanisław Brun  3  1  2   6
  LKM LESZNO          
  Alfred Smoczyk  1  2  3   6
  Józef Olejniczak  3  3  2   8
  Jan Tomowiak  2  2  1   5

 
II  runda 20 czerwca Łódź  DKS 14 p OKRĘCIE Warszawa 13 p    LKM Leszno 21 p

Na torze żużlowym WKM- u w Łodzi w fatalnych  warunkach atmosferycznych (ulewny deszcz) rozegrano zawody o mistrzostwo Ligi Żużlowej. Zwodnicy z Leszna mieli przygotowane bardzo dobrze maszyny i zanotowali tylko jeden defekt.
Indywidualnie zwyciężył Olejniczak przed Krakowiakiem i Markowskim
VI Bieg Józef Olejniczak 2,10,8 najlepszy czas dnia 


  DKS ŁÓDŻ          14
 1 Jan Krakowiak 3  3  3    8
 2  Zygmunt Mucha  2  D  1    3
 3  Stefanowski  NU  R  R    0
 R Jerzy Bonchet  2  1      3
   LKM LESZNO          21
 1  Alfred Smoczyk    8
 2  Józef Olejniczak  3  3  3    9
 3  Stanisław Przybylski  D  2  2    4
 R  Antoni Osiecki          ns
   OMTUR OKRĘCIE WARSZAWA          13
 1  Włodzimierz Markowski  1  3  2    6
 2  Jerzy Skonka  1  D  1    2
 3  Eugeniusz Zenderowski  3  D  2    5
 R            

Po dwóch seriach I ligi 1948 r tabela wyglądała następująco :
1 PKM Warszawa  Olimpia Grudziądz  po 46 pkt.
3 Leszczyński Klub Motocyklowy Leszno 40 pkt.
4 Gdański Klub Motocyklowy Gdańsk Dziewiarski Klub
Motocyklowy Łódź – 32 p
6 Klub Motocyklowy Ostrów Wlkp.. 26 pkt.
7 Okręcie Warszawa  Moto Klub Rawicz po 25 pkt.
9 Tramwajarz Łódź 24 pkt.

Ta właśnie tabela stała się powodem “bólu głowy” działaczy Komisji Sportu PZMot. Doszli oni do wniosku, że możliwe jest, iż równa liczba punktów dwóch czy nawet więcej drużyn powtarzać się będzie do końca sezonu. Do rozstrzygnięcia o kolejności potrzebne wówczas byłyby dodatkowe kryteria. W tej sytuacji na początek lipca postanowiono zmienić regulamin rozgrywek. Od tej pory uwzględniając także wyniki już rozegranych zawodów postanowiono przyznawać za  zajęte miejsca w poszczególnych trójmeczach “duże” punkty. Dla pierwszego zespołu 3 , drugiego – 2, ostatniego–1. Właśnie one miały stanowić podstawę klasyfikacji drużyn., a dopiero w przypadku równe liczby punktów “dużych” o lepszej pozycji w tabeli przesądzać miała większa liczba zdobytych punktów “małych”

III runda 18 lipca Leszno LKM 21 p Olimpia Grudziądz 16 p Moto Klub Rawicz 14 p


W Lesznie zapowiadały się ciekawe zawody. Współlidera, Olimpię Grudziądz, mieli na własnym torze “sprawdzić” jeźdźcy trzeciej drużyny w tabeli, LKM Leszno. Gospodarze pewnie sięgnęli po 3 “duże” punkty. Grudziądzanie zajęli drugie miejsce, ale musieli stoczyć ciężką walkę z rawiczanami.


kierownik drużyny Zbigniew Sternal , Alfred Smoczyk



od lewej strony stoją : kierownik drużyny Zbigniew Sternal , Alfred Smoczyk, Stanisław Przybylski, Józef Olejniczak, Antoni Osiecki


Stanisław Przybylski  Wacław Otto Józef Olejniczak

  OLIMPIA GRUDZIĄDZ          16
 1  Jan Najdrowski  2  3  2    7
 2  Czesław Szałkowski  3  1  2    6
 3 Tadeusz Zwoliński  1  1  R    2
 R  Jan Matczak  1        1
   MOTO KLUB RAWICZ          14
 4  Marian Nowacki  D  2  D    2
 5  Jan Szulczewski  1  2  2   5
 6   Jan Siekalski  2  2  3    7
 R  Jan Doliński         NS
   LKM LESZNO         21
 7  Alfred Smoczyk  3  3  3    9
 8  Stanisław Przybylski  2  3  1    6
 9 Józef Olejniczak  3  D  3    6
 R  Antoni Osiecki          NS


 ALFRED SMOCZYK

Tabela po III rundach według nowego regulaminu :

 1 PKM Warszawa        9    69
 2 LKM Leszno  8    61
 3 OLIMPIA Grudziądz  7    62
 4 KM Ostrów Wlkp.  6,6    51
 5 GKM Gdańsk  5    43
 6  DKS Łódź  5    43
 7 OKRĘCIE Warszawa  5    40
 8 MK Rawicz  4,5    43
 9 TRAMWAJARZ Łódź  4    33

IV runda 22 sierpień Puck GKM Gdańsk 9 p KM Ostrów 19 p LKM Leszno 21 p

Trójmecz w Pucku wygrali leszczynianie. Zwycięstwo to jednak niewiele dało: choć LKM zrównał się “Dużymi” punktami z PKM-em, w “małych” był dużo gorszy. LKM Leszno swoją siłę opierał na 30 – letnim Józefie Olejniczaku i z meczu na mecz lepiej jeżdżącym, o dziesięć lat młodszym Alfredzie Smoczyku. 

   LKM LESZNO          21
 1  Józef Olejniczak  3  3  3    9
 2  Stanisław Przybylski          4
 3  Alfred Smoczyk          6
 R  Jan Tomowiak          2
             
   KM OSTRÓW WLKP.          19
 1  Stefan Maciejewski          
 2  Marian Rejek          
 3  Piotr Poprawa          
 R  Bonifacy Szpitalniak          
             
   GKM GDAŃSK          9
 1  Alfons  Ziółkowski          
 2  Władysław Kamrowski          
 3  Paweł Koman          
 R  Roman Nikietyn          
             
Oto ostateczna, zatwierdzona tabela I ligi żużlowej w Polsce w pierwszym roku jej istnienia 1948 rok
 
 1 PKM Warszawa        4    11    90
 2 LKM Leszno  4    11    82
 3 OLIMPIA Grudziądz  4    10    82
 4 KM Ostrów Wlkp.  4    8,5    69
 5 GKM Gdańsk  4    7,5    65
 6  DKS Łódź  4    6    59
 7 OKRĘCIE Warszawa  4    6    52
 8 MK Rawicz  4,    6    50
 9 TRAMWAJARZ Łódź  4    6    50
 
     M  B  1  2  3  D  PKT
   Józef Olejniczak  4 12 10  1    1  32
  Alfred Smoczyk  4  12  8  2  1  1  29
  Stanisław Przybylski  3  8  1  5  1  1  14
  Jan Tomowiak  2  4  0  3  1  0  7
   Antoni Osiecki  NS            
 
  
                                      Józef Olejniczak          Alfred Smoczyk       Stanisław Przybylski    Wacław Andrzejewski
 


 Od lewej : Wacław Otto, Antoni Osiecki,  Stanisław Przybylski, Jan Tomowiak Alfred Smoczyk

W najlepszej dziesiątce zawodników według biegopunktówek znaleźli się :
2 miejsce    Józef Olejniczak    2,67
5 miejsce    Alfred Smoczyk     2,42

ROZGRYWKI  POZNAŃSKIEJ LIGI OKRĘGOWEJ
 
Druga drużyna w składzie : Marian Kuśnierek, Wacław Andrzejewski, Wacław. Wędzonka, Henryk Woźniak, Antoni Osiecki, Feliks Walenciak, Stanisław Ciachowski Bolesław Ciesielski Zbigniew Sternal  brała udział w rozgrywkach Ligi Okręgowej prowadzonej przez oddział PZMot w Poznaniu. Miała ona za przeciwnika następujące drużyny : MK Rawicz, Unię Gniezno, Unię Chodzież, Unię Gostyń, Unię Gorzów, SKS Śrem, ZZK Poznań i HCP Poznań.

29.08. Gniezno   
1 m. KM Rawicz    22 p.
2 m. LKM Leszno   15 p.
3 m. Unia Gniezno 12 p.
 
25.09. Leszno    
1m.  LKM Leszno   24 p.
 2 m. Unia Chodzież 15 p.
 3 m. Unia Gorz.ów 13 p.

Oto końcowa tabela ligi  okręgowej :

 1  MK Rawicz II      12    
 2 LKM Leszno  II      11    89
 3 UNIA Chodzież      9    71
 4 UNIA Gniezno      9    
 5 UNIA Gostyń      8    
 6 Unia Gorzów Wlkp.      6,5    
 7 Unia Zielona Góra      5,5   50
 8 SKS Śrem      5    
 9 HCP Poznań      5    

  
17.października na torze w Poznaniu rozegrano finał Ligi Okręgowej.
 Drużyna LKM-u nie dotarła na finał z powodu kontuzji zawodników

Finał Indywidualnych Mistrzostw Polski miał się odbyć 24 października na stadionie Wisły w Krakowie, jednak na jego rozegranie zabrakło czasu.

Pierwszy Mecz Międzypaństwowy

26.09. 1948r. Warszawa Polska – Czechosłowacja 75 – 73
Mecz był bardzo emocjonującym widowiskiem.Rozpoczął się od wygranej biało – czerwonych 6 : 4 Alfred Smoczyk ustanowił w tym biegu rekord toru – 89,0. Dzięki niesłychanej ambicji i wspaniałej postawie niepokonanego Alfreda Smoczyka Polska pokonała Czechosłowację. Długo trwały wiwaty po meczu na cześć bohaterów ze Skry, a zwłaszcza “Wielkiego Alfreda”
Alfred Smoczyk zdobył komplet punktów 20 (4,4,4,4,4)
  
 
  

   

Niektóre imprezy towarzyskie z udziałem zawodników  leszczyńskich:

Sezon żużlowy w Lesznie zainaugurowano 29 03 wyścigami wiosennymi
Swoje klasy wygrali Alfred Smoczyk, Henryk Woźniak, Stanisław Przybylski

W kat. 130 ccm
1 m. Henryk Woźniak 
2 m. Bolesław Dobrowolski
3 m. Alfred Smoczyk

W kat. 200 ccm 
1 m. Henryk Woźniak

W kat. 250 ccm    
1   Alfred Smoczyk
3   Henryk Woźniak
4   Stanisław Przybylski

w kat ponad 250 ccm
1 Stanisław Przybylski
2 m. Alfred Smoczyk
3 m. Jan Tomowiak
4 m. Wacław Andrzejewski

Bieg powolności (dystans 1 okrążenia)
2 m. Bolesław Dobrowolski

Bieg o mistrzostwo toru ( na 10 okrążeni)
1m. Józef Olejniczak

04.04. Rawicz Turniej Indywidualny
kl..do 130 ccm
1m. Bolesław Dobrowolski
3 m. Henryk Woźniak

kl do 200 ccm
1 m. Marian Kuśnierek

kl. do 250 ccm
1 m. Alfred Smoczyk
2 m. Wacław Andrzejewski
3 m. Antoni Osiecki

kl. do 350 ccm
3 m. Józef Olejniczak

kl. ponad 350 ccm 
1 m. Stanisław Przybylski

Bieg o mistrzostwo toru
3 m. Józef Olejniczak

11.04.Poznań Turniej Indywidualny

kl do 130 ccm
2 m. Henryk Woźniak
3 m. Bolesław Dobrowolski

kl do 200 ccm
przedbieg 1 m. Marian Kuśnierek
Finał 2 m. Marian Kuśnierek

Kl. do 250 ccm
Przedbieg 3 m. Antoni Osiecki
Finał
2 m. Wacław Andrzejewski
3 m. Alfred Smoczyk
4 m. Antoni Osiecki

kl do 350 ccm
przedbieg 1 m. Józef Olejniczak
Finał 1 m. Józef Olejniczak

06.05 Poznań
Czwórmecz o puchar Międzynarodowych Targów Poznańskich ( Nieoficjalne Mistrzostwa Okręgu Poznańskiego)

1 m. LKM Leszno 24 p.
Józef Olejniczak 9 p. (333) 
Alfred Smoczyk 9 p. (333) 
Antoni Osiecki 6 p. (222)

2 m. Motoklub Rawicz 16 p. 3 m. Unia Poznań 16 p. 4 m. Lechia Poznań 1 p.

09.05. Ostrów Wlkp. Turniej Indywidualny
kl. do 130 ccm
2 m. Henryk Woźniak
kl pow.350 ccm
1 m. Jan Tomowiak

09.05   Rybnik   RKM – Trzyniec (Czechosłowacja) 31 – 16
Gościnnie startował Alfred Smoczyk wygrywając bieg finałowy
W biegu o mistrzostwo toru zajął 4 miejsce

16 05  Leszno Wyścigi żużlowe i zjazd plakatowy z okazji jubileuszu X lecia powstania klubu.

Kl do 130 ccm
3 m. Bolesław Dobrowolski
4 m. Henryk Woźniak

kl. do 200 ccm
3 m. Marian Kuśnierek

kl do 250 ccm
1 m. Wacław Andrzejewski

kl. pow. 250 ccm
1 m. Alfred Smoczyk
3 m. Józef Olejniczak

W rozegranym miniturnieju wygrał
Alfred Smoczyk 12 p
2 m Józef Olejniczak 11 p.
3 m. Stanisław Przybylski 9 p.
5 m. Jan Tomowiak 6 p.
9 m. Wacław Andrzejewski 2 p.

21.06.Inowrocław Turniej Indywidualny
kl do 250 ccm
2 m. Wacław Andrzejewski

04.07.    Wrocław “Błękitna Wstęga Odry”
Kl do 350 ccm dystans na 15000 metrów 
1 m. Alfred Smoczyk
2 m. Stanisław Przybylski
Bieg Finałowy o Błękitna Wstęgę Odry
2 m. Alfred Smoczyk 
25.07. Wrocław  Uroczyste otwarcie toru żużlowego
2 Alfred Smoczyk 16 p.
5 Stanisław Przybylski15 p.
kl do 250 ccm 
2 m. Perkowski 

18.09. Muchowiec   Śląsk – Morawy 37 – 22
Alfred Smoczyk 9 p.

Leszno Turniej Indywidualny 
1 m. Józef Olejniczak

1949

W sierpniu 1949 roku zmieniono nazwę klubu z Leszczyński Klub
Motocyklowy na Unię

Kierownik sekcji i drużyny – Wacław Otto
Trener – Józef Olejniczak
Mechanicy – Wacław Otto i Stanisław Przybylski
Zawodnicy :
I ZESPÓŁ
Józef Olejniczak Alfred Smoczyk Henryk Woźniak Wacław Andrzejewski
Stanisław Przybylski
II ZESPÓŁ:
Marian Kuśnierek Jan Juchimiuk Kazimierz Bentke Lech  Majewicz 

 

W 1949r. klub dysponował już dość dobrym parkiem maszynowym.
Zakupiono bowiem dwa kolejne motocykle “Martin- Japp” oraz motocykl “Excelsior- Japp”. 
Taki sprzęt w dobrych rękach mógł gwarantować sukcesy. Zarząd klubu pod 
przewodnictwem Józefa Olejniczaka przezwyciężył tym samym istniejące dotąd 
kłopoty. 
Leszczyński Klub Motocyklowy jako pierwsza sekcja żużlowa w historii 
polskiego sportu motorowego zorganizował obóz treningowy.
Przygotowano go dla 37 zawodników w marcu 1949 roku. 
Kierownictwo sprawował Wacław Otto.


 
 
Pierwszy Ogólnopolski trening marzec 1949r.



           Marian Kaznowski   Alfred Smoczyk
 
ROZGRYWKI O DRUŻYNOWE MISTRZOSTWO POLSKI

Inauguracyjną kolejkę ekstraklasy wyznaczono na 5 czerwca, a rozgrywki miały odbywać się analogicznym systemem jak w poprzednim sezonie. Z troską o jakość zawodów i organizacyjną sprawność postanowiono, że mecze I ligi będą mogły odbywać się wyłącznie na wyznaczonych 10 stadionach z odpowiednimi torami : w Krakowie, Lublinie, Grudziądzu, Warszawie, Rzeszowie, Ostrowie, Bytomiu, Rybniku, Wrocławiu i Pucku.  W tej sytuacji wiadomo było, że LKM, MK Rawicz i Ogniwo Łódź zawsze 
startować będą na “wyjazdach”. 
Drużynę LKM przed rozpoczęciem ligi wymieniano jako głównego faworyta do tytułu mistrzowskiego.  Obiecująco zapowiadali się  juniorzy Andrzejewski i Woźniak.

I runda 05.06. Grudziądz
Unia Grudziądz 8 p. Ogniwo Warszawa 11 p. LKM Leszno 27 p.

Liga rozpoczęła od “mocnego uderzenia” .  Na inaugurację w Grudziądzu zmierzyły się w bezpośredniej  konfrontacji trzy najlepsze zespoły z poprzedniego sezonu . Spodziewanych emocji jednak nie było. Leszczynianie urządzili rywalom prawdziwą “masakrę”, zdobywając komplet 27 punktów.!  Warszawiacy zajęli drugie miejsce – 11, gospodarze zawiedli na całej linii uzyskując zaledwie 8 “oczek”.


  UNIA GRUDZIĄDZ          8
 1 Jan Najdrowski  1  D  D    1
 2 Tadeusz Zwoliński  1  2  U    3
 3 Czesław Szałkowski  2  D  2    4
 R            
             
  PKM OGNIWO WARSZAWA          11
 4 Mieczysław Chlebicz  2  2  U    4
 5  Bogdan Duchiński  2  D  1    3
 6                Kamiński  1  1  2    4
 R            
             
  LKM LESZNO          27
 7 Józef Olejniczak  3  3  3    9
 8 Alfred Smoczyk  3  3  3    9
 9  Henryk Woźniak  3  3  R    6
 R  Wacław Andrzejewski  3        3
             

II runda 26.06. Warszawa
SKRA Warszawa 14 p., KM Ostrów 14 p., LKM Leszno 24 p.

Podczas II kolejki reprezentanci Polski, którzy uczestniczyli  niedawno w obozie treningowym na stadionie Skry, potem startowali w meczu ze Szwecją, pokazali się na ligowych torach na nowych japach. Z zawodników leszczyńskich sprzęt taki dostali Alfred Smoczyk i Józef Olejniczak. Żużlowcy LKM ponownie  rozgromili rywali pewnie wygrywając trójmecz. 



  
 
  LKM LESZNO          24
 1 Alfred Smoczyk  3  3  3    9
 2 Józef Olejniczak  2  3  2    7
 3  Henryk Woźniak  3  2  3    8
 R  Wacław Andrzejewski          ns
             
  KM  OSTRÓW WLKP.          14
 4 Stefan Maciejewski  2  3  3    8
 5  Bonifacy Szpitalniak  3  U  1    4
 6 Ludwik Rataj  1  1  U    2
 R Marian Rejek          ns
             
  SKRA WARSZAWA          14
 7 Eugeniusz Zenderowski  1  2  2    5
 8 Ryszard Morawski  1  1  2    4
 9  Jan Kwaśniewski  2  2  1    5
 R  Jan Filipczak          ns
             

W lipcu żużlowa centrala otrzymała 17 japów, które rozdzieliła między poszczególne kluby. Dla ośmiu drużyn ekstraklasy wystarczyło po dwa, dla dziewiątego jeden .Tym pechowcem była bytomska Polonia, która z mety zaprotestowała. Komisja Sportowa PZMot postanowiła w tej sytuacji, że rozgrywki ligowe odbywać się będą na raty. Trójmecze z udziałem bytomian
miały być rozgrywane w innych terminach, żeby poloniści mogli na te zawody pożyczać „brakującego” japa z innych zespołów. Takie były czasy.


III runda 15.08. Wrocław
LKM Leszno 23 p, Ogniwo Łódź 16 p., MK Rawicz 13 p.

20 tysięcy widzów we Wrocławiu oglądało popisy Alfreda Smoczyka i  Józefa Olejniczaka, którzy z kompletem zwycięstw poprowadzili swoją  Unię do zwycięstwa. Po tych zawodach losy mistrzowskiego tytułu były już  praktycznie przesądzone.

  LKM LESZNO          23
 1 Józef Olejniczak  3  3  3    9
 2  Alfred Smoczyk  3  1  1    9
 3 Henryk Woźniak  3  1  1    5
 R  Wacław Andrzejewski          ns
             
  OGNIWO ŁÓDŹ          16
 4 Tadeusz Kołeczek  2  3  2    7
 5  Witold Kołeczek  2  1  3    6
 6 Eugeniusz Wróżyński  1  D  2    3
 R            
             
  MK KOLEJARZ RAWICZ          13
 7 Jan Siekalski  1  2  2    5
 8 Florian Kapała  1  2  1    4
 9  Franciszek Kasprowiak  2  2  D    4
 R            
             

Po rozegraniu trzech niepełnych kolejek trójmeczy sezonu 1949 jasne się stało, że kandydatem numer 1 do mistrzowskiego tytułu jest Unia Leszno, która lideruje samotnie w tabeli z kompletem 9 punktów, a teoretyczne szansę na wyprzedzenie miały już tylko dwa zespoły rewelacyjnego beniaminka, bytomskiej Polonii oraz „starego” mistrza Ogniwa (dawniej PKM) Warszawa. 

IV runda 11.09. Bytom
Polonia Bytom 17 p. Budowlani Rybnik 13 p. Unia Leszno 24 p.

W dwa tygodnie po otwarciu toru w Bytomiu , rewelacyjnie spisujący się gospodarze podejmowali niepokonaną dotąd Unię Leszno i sąsiadów zza miedzy, Budowlanych Rybnik. W przypadku zwycięstwa nad Unią, Polonia miała szansę nawet na tytuł mistrza kraju.Nic dziwnego więc, że nadkomplet 20 tys. Widzów dopingowało swoich co sił. przewaga była jednak po stronie leszczynian. Mieli oni w swoich szeregach „dwóch wspaniałych” : Alfreda Smoczyka i Józefa Olejniczaka, którzy nie tylko tego dnia byli dla reszty polskich żużlowców nie do „ugryzienia”. Zdobyli obaj komplety po 9 punktów nawet kontuzja Woźniaka,  nie mogła zmienić losów pojedynku.Bytomianom pozostała nadzieja na srebrny medal, rybniczanom zaś zajrzało w oczy widmo spadku z ekstraklasy.

  POLONIA BYTOM          17
 1 Ernest Czogała  1  2  1    4
 2 Jan Paluch  2  3  2    7
 3  Józef Polak  3  1  2    6
 R            
             
  UNIA LESZNO          24
 4 Józef Olejniczak  3  3  3    9
 5  Alfred Smoczyk   3  3  3    9
 6 Henryk Woźniak  1  2  3    6
 R Wacław Andrzejewski          ns
             
  BUDOWLANI RYBNIK          13
 7 Ludwik Draga  2  1  1    4
 8 Paweł Dziura  1  2  2    5
 9  Alfred Spyra  2  1  1    4
 R            
             

Końcowa tabela sezonu 1949
 
 1 LKM / UNIA LESZNO  4    12    98
 2-3 KM STAL Ostrów Wlkp.  4    8,5    72
 2-3 SKRA OKRĘCIE Warszawa  4    8,5    72
 4 POLONIA/OGNIWO Bytom  4    8,5    71
 5 PKM OGNIWO Warszawa  4    8    59
 6 OLIMPIA UNIA Grudziądz  4    7,5    62
 7 TRAMWAJARZ OGNIWO Łódź  4    7    67
 8 RKM BUDOWLANI Rybnik  4,    7    57
 9 MOTOKLUB KOLEJARZ Rawicz  4    5    54

W najlepszej ósemce sezonu według średniej biegowej znaleźli się:
 1    Alfred Smoczyk –      3,00
 2    Józef Olejniczak –     2,84
 6   Henryk Woźniak –      2,08

   M  B  1  2  3  D  PKT
 ALFRED SMOCZYK  4 12 12         36
JÓZEF OLEJNICZAK  4 12  10  2       34
HENRYK WOŹNIAK  4 11  6  2  3     25
WACŁAW ANDRZEJEWSKI  4  1  1          3

Alfred  Smoczyk był niepokonanym zawodnikiem w rozgrywkach ligowych.

POZNAŃSKA LIGA OKRĘGOWA

Liga Okręgowa nie była całkiem ustabilizowana. Z powodu różnych kłopotów, 
jedne kluby rozpadały się lub zmieniały barwy. 
Zawodnicy LKM nie startowali w tych rozgrywkach

INDYWIDUALNE MISTRZOSTWA POLSKI
23. 10. 1949 r. LESZNO


Alfred Smoczyk Józef Olejniczak Zdzisław Smoczyk

PZMot zorganizował jedyne w swoim rodzaju Indywidualne Mistrzostwa Polski. Zawodnicy zostali wytypowani do finału bez żadnych eliminacji. Na podstawie wyników osiągniętych podczas sezonu. Motocykle zostały przygotowane centralnie w Warszawie, przez jednego mechanika i przywiezione do Leszna. W założeniach to może sprawiedliwe – bo dawało wszystkim jednakowe szansę. 
W praktyce się jednak nie sprawdziło. Z tej to przyczyny pretendenta do tytułu IMP Józefa Olejniczaka można nazwać największym pechowcem tego finału. Jego maszyna została źle przygotowana z braku czasu –stąd ciągłe defekty
i zerowe konto punktowe. Nie dość tej sprawiedliwości, bo Józef Dyląg z Rybnika i Marian Kaznowski z Częstochowy musieli zadowolić się oglądaniem przeciwników z parkingu. Motocykle dla nich zostały w Warszawie. Głównym faworytem tego finału
był zdecydowanie najlepszy w tym czasie reprezentant Unii – Alfred Smoczyk, który w ocenie wielu fachowców uważany był za jeden z największych talentów. Gazeta „SPORT” relację z leszczyńskiego finału opatrzył dość wymownym tytułem „Smoczyk mistrzem Polski – formalności stało się zadość.” Czytamy w niej  :” 15 tysięcy widzów, którzy zjechali z najdalszych okolic oblegało
nowo wybudowane bandy na długo przed rozpoczęciem mistrzostw, jakkolwiek zawody były bardzo ciekawe i emocjonujące, to jednak godnym specjalnego podkreślenia jest fakt, iż wielu zawodników startowało na zdefektowanych motocyklach
w skutek czego wiele biegów odbyło się w niekompletnej stawce. Ojciec Alfreda Smoczyka pan Antoni opowiadał nam, że syn całe przedpołudnie spędził na sprawdzaniu swojego sprzętu.”


            Józef Olejniczak                        Alfred Smoczyk

 Największy pechowiec finału      Mistrz Polski
Oto jak  przedstawiały się poszczególne wyścigi finału

I       89,9 Paluch Szałkowski   Chlebicz Olejniczak - D
II      87,2 Paluch   Rataj Kołeczek Woźniak - D
III     86,9 Zenderowski Kołeczek Dziura Chlebicz - U
IV     84,8 Smoczyk Najdrowski Woźniak  Chlebicz - U
V      85,2 Smoczyk Rataj Dziura Olejniczak- D
VI     94,1 Szpitalniak Najdrowski Kołeczek – Olejniczak – n/s
VII   83,7 Smoczyk Zenderowski Paluch Szpitalniak
VIII  93,2 Zenderowski Morawski Woźniak – n/s Olejniczak n/s
IX     90,4 Paluch Dziura Najdrowski Morawski
X       91,2 Woźniak Szpitalniak Dziura Szałkowski - D
XI     85,7 Rataj Szpitalniak Morawski n/s Chlebicz n/s
XII    90,5 Zenderowski Rataj Najdrowski Szałkowski n/s
XIII   91,5 Smoczyk Morawski Kołeczek – U Szałkowski n/s

 1 Alfred Smoczyk Leszno  4  4  4  4    16
 2  Eugeniusz Zenderowski Warszawa  4  3  4  4    15
 3  Jan Paluch Bytom  4  4  2  4    14
 4  Ludwik Rataj Ostrów Wlkp.  3  3  4  3    13
 5  Bonifacy Szpitalniak Ostrów Wlkp.  4  1  3  3    11
 6  Jan Najdrowski Grudziądz  3  3  2  2    10
 7  Paweł Dziura Rybnik  2  2  3  2    9
 8  Ryszard Morawski Warszawa  3  1  ns  3    7
 9  Henryk Woźniak Leszno  D  2  ns  4    6
 10  Tadeusz Kołeczek Łódź  2  3  D  U    5
 11 Czesław Szałkowski Grudziądz  3  D  ns  ns    3
 12  Mieczysław Chlebicz Warszawa  2  U  ns  ns    2
 13  Józef Olejniczak Leszno  D  D  D  ns    0
 ns  Marian Kaznowski Częstochowa            ns
 ns  Ludwik Draga Rybnik            ns


Alfred Smoczyk na leszczyńskim torze 1949 rok


Alfred Smoczyk po zdobyciu IMP  udziela wywiadu do Radia.

MECZE MIĘDZYPAŃSTWOWE

12.06.1949r. Warszawa      Polska – Szwecja 49 – 105
Alfred Smoczyk 13 p.( 32224)  
Józef Olejniczak 3 p. (1U11)

09.10. 1949r. Warszawa     Polska – Holandia 82 – 64
Alfred Smoczyk 19 p. (44443) 
Józef Olejniczak 11 p. (D443U)
Henryk Woźniak 6 p. (321D)

Reprezentacja Polski Przed meczem z Holandią Warszawa 09.10.1949r.
Od lewej stoją : Alfred Smoczyk Józef Olejniczak, Tadeusz Kołeczek
Eugeniusz Zenderowski Henryk Woźniak Janusz Suchecki



9 – Metzelaar Alfred Smoczyk i Józef Olejniczak
Alfred Smoczyk ustanowił nowy rekord toru.

STARTY ZAGRANICZNE

19.06.1949r. Pardubice (Czechosłowacja) Turniej Indywidualny
Alfred Smoczyk 5 miejsce
Alfred Smoczyk był pierwszym zawodnikiem polskim, który startował za granicą kraju.
 
W lipcu reprezentacja Polski wyjechała do Holandii, oczywiście nie mogło zabraknąć 
w reprezentacji zawodników leszczyńskich ; Alfreda Smoczyka, Józefa Olejniczaka i Henryka Woźniaka.

01.07.1949 r. Haga      Polska – Windnolenes        32 – 46
Alfred Smoczyk 4 p.
Józef Olejniczak – kontuzja

16.07.1949 Rijswijk (Holandia) WINDMOLENS - POLSKA 46 - 32 
Alfred Smoczyk 8 p. (44DD)
Józef Olejniczak 3 p.

17.07. 1949 r. Rotterdam   Polska – Feyenord Tijgers 32 - 52
Alfred Smoczyk 15 p.
Józef Olejniczak 0 p. (U)

25.07.1949r. Amsterdam Polska – Hollandse Leuven 41 – 43
Alfred Smoczyk 14 p. 
Józef Olejniczak – 5 p.

Pod koniec sezonu w ramach rewizyty do Polski na test mecze przyjechała holenderska drużyna z Rotterdamu – Feyenord Tijgers Rozegrano trzy mecze. 

13.10. 1949r. Wrocław        Wrocław - Rotterdam    69 – 82
Alfred Smoczyk 16 p. (4D444)
Henryk Woźniak 5 p. (221)
 
Alfred Smoczyk poprawił własny rekord toru.

14.10. 1949r. Grudziądz      Polska –      Rotterdam    64 – 37
Henryk Woźniak

16.10. 1949r. Katowice       Polska –      Rotterdam     60 – 53
Alfred Smoczyk 20 p. (44444)
Henryk Woźniak
Józef Olejniczak

INNE STARTY ZAWODNIKÓW UNII W KRAJU

27.03. Leszno Turniej Indywidualny
1 m. Alfred Smoczyk

29.05.1949 Leszno Wyścigi Motocyklowe

 

07.06.Bydgoszcz Puchar Gwardii
W zawodach motocyklowych z udziałem 6 klubów najlepszy czas uzyskał Alfred Smoczyk 1:52,1 zdobywając Puchar Gwardii
Alfred Smoczyk zwyciężył także w kat. Ponad 350ccm uzyskując czas 1:53,2

29.06.Katowice Mistrzostwa Katowic
1m. Alfred Smoczyk 2 m. Józef Olejniczak

03.07  Poznań   Turniej Indywidualny
1 m. Alfred Smoczyk 
2 m. Józef Olejniczak
Rekord toru Alfred Smoczyk – 96,8 sek

10.07.  Lębork Turniej zorganizowany przez Gwardię Gdynia
kl. pow.350 ccm 1 m. Alfred Smoczyk  1:53,2

21.08.1949
Warszawa Polska A – Polska B  73 – 67 
Polska A   Alfred Smoczyk 16 p. (4444D) Henryk Woźniak
Polska B  Józef Olejniczak 16 p.

24.08.1949r. Rybnik  Rewia Żużlowych Asów
1 m. Henryk Woźniak . 7 p. (232) + 3 p. w finale
2 m. Wacław Andrzejewski  8 p. (323) + 2 p. w finale

Alfred Smoczyk wystąpił w dwóch biegach pokazowych na Excelsior – Japie przeciwko Alfredowi Spyrze
W zawodach nie startowano na tych motocyklach, centrala żużlowa zakazała startu.

 Rybnik Polska A – Polska B
Alfred Smoczyk, Józef Olejniczak, Henryk Woźniak

Alfred Smoczyk w 1949 roku był rekordzistą wszystkich torów na których startował

25.09.1949r. Poznań Trójmecz Unia – 23 KM Ostrów – 21 KM Rawicz – 9 
Alfred Smoczyk 9 p. (333) 
Józef Olejniczak 8 p. (332)  
Wacław Andrzejewski 1 p. (1) 
Henryk Woźniak 5 p. (23) 

Rekord toru Alfred Smoczyk – 93,0 sek

16.10.1949 Katowice- Muchowiec Turniej Międzynarodowy
1 m. Alfred Smoczyk 20 p. 44444)

30.10.1949 Bytom Turniej Asów
Józef Olejniczak

06.11.1949 Wrocław Puchar Prezydenta Miasta Wrocławia
1 m. Józef Olejniczak 12 p. (3333)
4 m. Henryk Woźniak 10 p. (3232)
 
23.10. 1949r.w Lesznie podczas finału Indywidualnych Mistrzostw Polski w barwach leszczyńskich wystartował po raz ostatni Alfred Smoczyk. Został bowiem powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej i przez dwa sezony będzie reprezentował warszawski Centralny Wojskowy Klub Sportowy.

Radomicko  koło Leszna 1949 rok Stanisław Przybylski z żoną i Alfredem Smoczykiem
 
ALFRED SMOCZYK




 
Przycisk Facebook "Lubię to"
 
POLECAM
 
https://speedwayknowacki.pl.tl/

martinspeedway.pl.tl
POLECAM
 
www.meczereprezentacjinazuzlu.pl.tl
 
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja